Şöyle çıtır mı çıtır, altın gibi kızarmış, lezzeti insanın gönlüne dolan nefis bir tatlı.

Tarihçesini araştırmaya çalıştım fakat çok çok çok gerilere gitmek gerekiyor. Bu da kişilerin vefatı gibi sebeplerden dolayı çok zor görünüyor. (Ama yılmak yok araştırmaya devam edeceğim.)

Tatlımız şerbetli hamur tatlısı, gevrek ve sıcak sıcak harika. Tatlıcı mağazalarında satıldığı gibi sokak başlarında tenteli kamyonetlerde de sıcak sıcak yapılıp satılıyor.

Benim evimin olduğu caddenin başında üretim ve satışını yapan Fahri Çelik ustamın tarifini vereceğim ama tabii ki tam tarif değil, ustalar sırlarını maalesef tam olarak veremiyorlar haklı olarak.

Beyaz ve esmer un karışımı, maya, sıcak su ile cıvıkça bir hamur yoğuruyorlar, esmer un fazla olursa daha gevrek, beyaz un fazla olursa daha yumuşak bir tatlı elde ediyoruz.

Tabii her şerbetli tatlıda olduğu gibi 2 ölçü şeker, 1 ölçü su ile şerbetimizi hafif ağdalı hale gelinceye dek kaynatıp soğutuyoruz. Yine sıcak şerbete atmak isterseniz tatlınız gevrek değil yumuşak olacaktır.

Hamurumuz mayalandıktan sonra, tulumba makinası ile ve yıldız uçla kızgın yağa kıvrık ve yuvarlak şekil vererek(ki bu maharet, ustalık ve el alışkanlığı istiyor) dökerek altın rengine ulaşıncaya dek iki yüzünü de çevirerek kızartıyoruz.

Tulumba Makinası(Bu makinayla hem halka tatlı, hem burma tatlısı yapılabiliyor)

Ve hemen soğuk şerbetin için atıp yine çevirerek şerbeti çektirip servis tepsisine alıyoruz.

Bu tatlıyı tüm olarak alıp evinize götürebilirsiniz veya kesilmiş halde tezgâhın başında sıcak sıcak yiyebilirsiniz.

Ben eve getirdim ve kendimce meyvelerle tadını azıcık hafifleterek yedim. Üzerine vişne suyu da eklenerek hafif bir ekşilik verilebilir.

Damak zevki yine size kalmış. Arzu ettiğiniz her meyveyle denenebilir.